Ο κ. Βασίλης Κασκαρέλης, που πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα υπηρεσιακού υπουργού εξωτερικών, είναι Πρέσβης επί Τιμή, έχει Αρτινές γενεαλογικές ρίζες και μακρά διπλωματική πορεία.

Ειδικότερα ο Αρτινός στην καταγωγή διπλωμάτης, από το 1974 προσφέρει τις υπηρεσίες του ως μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Υπηρεσίας, αργότερα ως στέλεχος στις ελληνικές Πρεσβείες: Άγκυρας και Λευκωσίας, καθώς και ως Γενικός Πρόξενος της χώρας μας στο Δυτικό Βερολίνο, όπου την περίοδο της πτώσης του ομώνυμου Τείχους παρακολούθησε, εκ του σύνεγγυς, όλα τα δραματικά γεγονότα, που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη Ευρώπη.

Την περίοδο (1994 – 2000) υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, έχοντας μία ευρύτερη επίβλεψη σημαντικών ζητημάτων σε μία εξαιρετικά σημαντική περίοδο για τον διεθνή οργανισμό, όταν και οργάνωσε την υποψηφιότητα της Ελλάδας για την θέση του μη Μονίμου Μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας. Την τετραετία (2000 – 2004), διετέλεσε Μόνιμος Αντιπρόσωπος της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, κατά την οποία έλαβαν χώρα εξαιρετικά κρίσιμα γεγονότα, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο (τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ), όσο και σε περιφερειακό (σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων).

Ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2004 – 2009), ο κ. Β. Κασκαρέλης, συμμετείχε ενεργά στη λήψη πολύ σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον της Ένωσης (σ.σ, Συνθήκη της Λισσαβόνας, Δημοσιονομικές Προοπτικές, Διεύρυνση, σχέσεις με τη Ρωσία και την Τουρκία, Διατλαντικές Σχέσεις κ.α.). Διαπραγματεύτηκε από ελληνικής πλευράς την τελική φάση της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και την έναρξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, με παράλληλο ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Ακόμη ο διακεκριμένος Αρτινός διπλωμάτης, μετά από 16 έτη συνεχούς υπηρεσίας στις Μόνιμες Αντιπροσωπείες της χώρας μας σε πολύ σημαντικούς Διεθνείς Οργανισμούς, με ευρύτερη γνώση και πολύτιμη εμπειρία επί του συνόλου των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων ζητημάτων, καθώς και των διατλαντικών σχέσεων, τελικά τον Μάιο του 2009 αναλαμβάνει Πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον (σ.σ, 2009-2012), ενώ από τον Ιούλιο 2012 έως τον Μάιο του 2013 ορίζεται Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών.

Το 2011, ο Πρέσβης κ. Κασκαρέλης και νυν υπηρεσιακός ΥΠΕΞ ανακηρύσσεται Διπλωμάτης της Χρονιάς, μεταξύ 183 αλλοδαπών Πρέσβεων, από το World Affairs Council σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Λος Άντζελες στις Η.Π.Α, ενώ για τις κατά καιρούς υψηλές διπλωματικές επιδόσεις του έχει παρασημοφορηθεί με: τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Κέδρου του Λιβάνου, τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Σταυρό Αξίας και Τιμής Πρώτης Τάξης της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Ωστόσο ο Αρτινός στην καταγωγή σημερινός ΥΠΕΞ, μετά από πολλά χρόνια αποφάσισε να εκδώσει ένα εξαιρετικό βιβλίο υπό τον τίτλο: «Η τέλεια καταιγίδα - Το ΝΑΤΟ μετά την επίθεση την 11η Σεπτεμβρίου» (εκδόσεις Μεταίχμιο), το οποίο παρουσιάστηκε στις 13/03/2017 σε ειδική εκδήλωση στον «Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος», ενώπιον εκλεκτού κοινού, που απαρτιζόταν κυρίως από σημαίνοντες πολιτικούς αλλά και δεκάδες διπλωμάτες μεταξύ των οποίων: ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, οι πρώην πρωθυπουργοί Αντ. Σαμαράς και Κ. Σημίτης και οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης, Ντόρα Μπακογιάννη και Ευάγγελος Βενιζέλος.

Μάλιστα στην εν λόγω εκδήλωση ο συγγραφέας, θέλοντας να εξηγήσει γιατί τιτλοφόρησε το βιβλίο του ως «Η Τέλεια Καταιγίδα», είπε: «είναι ένας ορισμός της Μετεωρολογίας με τον οποίο περιγράφεται το ακραίο φαινόμενο που μετά το πέρασμά του, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Τα αλλάζει όλα καταστρέφοντας[…] Μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα τώρα να εκδώσω το βιβλίο επειδή η εποχή είναι παρόμοια με εκείνη του 2001-2004…» Για να προσθέσει στη συνέχεια:

«Η ακμή της καταιγίδας δεν ήταν το Ιράκ, αλλά η κυνική απόφαση των ΗΠΑ: να γίνει ο πόλεμος στο Ιράκ, να αλλάξει ο Αραφάτ με τον Αμπάς, χωρίς να εμπλακούν ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, δεν χρειάζονται, αφού αυτοί θα κάνουν αυτό που πρέπει…». Αναφερόμενος ειδικότερα στη σύσκεψη του Συμβουλίου Αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ, όπου επί πέντε ημέρες οι Αμερικανοί ιθύνοντες τους ενημέρωναν με τα μηνύματα της νέας διακυβέρνησης(σ. σ, Τζορτζ Μπους του νεότερου), αποκάλυψε τα εξής αξιοσημείωτα: «Όταν δε γυρίσαμε πίσω, συζητήσαμε και τότε τελειοποιήθηκε η Τέλεια Καταιγίδα[…] Από τότε άλλαξε ο Κόσμος και η τρομοκρατία ήρθε στα σπίτια μας. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που έγραψα το βιβλίο, καθώς και το timing ήταν εξαιρετικά σωστό, αφού εκδηλώθηκε το φαινόμενο Τραμπ».

Τέλος ο κ. Κασκαρέλης σημείωσε ότι στο βιβλίο του συμπεριέλαβε και θέματα που απασχόλησαν στο παρελθόν και θα απασχολήσουν την Ελλάδα, όπως τα προβλήματα των Δυτικών Βαλκανίων, και πως ήθελε να αφήσει ένα βιβλίο για τους νέους διπλωμάτες επειδή πάντα έλεγε ότι «αγαπώ πολύ αυτό το μαγαζί», όπως αποκαλούσε το υπουργείο Εξωτερικών.

Σημειωτέον ότι η παρουσίαση του εν λόγω βιβλίου έγινε από τους κ.κ. Μιχ. Κωσταράκο, στρατηγό, πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε., τον Αλέξη Παπαχελά, διευθυντή της «Καθημερινής» και τον Λ. Τσούκαλη καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, βεβαίως, από τον συγγραφέα.

Ο κ. Β. Κασκαρέλης είναι γιός του αείμνηστου καθηγητή Μαιευτικής Διονύση Κασκαρέλη και της Μαρίας (Μαρίτσας) Λαμπρινοπούλου-Κασκαρέλη με την τελευταία να έχει από μητρός Αρτινή καταγωγή. Συγκεκριμένα η μητέρα του διακεκριμένου διπλωμάτη είναι κόρη της αείμνηστης (+)Κικής Λαμπρινοπούλου-Γαρουφαλιά, αδελφής του αείμνηστου Αρτινού πολιτικού Πέτρου Γαρουφαλιά.

Σημειώνεται ακόμη ότι η κυρία Δάφνη, σύζυγος του τ. πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη, είναι κόρη της (+)Μαρίας Αρκαδίου- Γαρουφαλιά, δεύτερης από τις τρεις αδελφές του Πέτρου Γαρουφαλιά, και επομένως πρώτη εξαδέλφη του κ. Β. Κασκαρέλη.

Εν τούτοις ο γράφων, στην επιθυμία του να εξηγήσει γιατί προχώρησε στη σύνταξη του παρόντος σημειώματος, σπεύδει να δηλώσει ότι το έπραξε από μία ούτως ειπείν εσωτερική παρότρυνση που του έλεγε ότι είναι καλό για τον γενέθλιο τόπο… να αναδειχθούν οι, άγνωστες έως ελάχιστα γνωστές στο ευρύτερο τοπικό κοινό-και όχι μόνο-, Αρτινές γενεαλογικές ρίζες του διακεκριμένου διπλωμάτη και νυν υπηρεσιακού ΥΠΕΞ.

Όμως αυτό το έκανε για δύο επί πλέον λόγους… Κατά πρώτον γιατί, με την αναφορά του στα πιο πάνω πρόσωπα, που γενεαλογικά συνδέονται με τον κ. Β. Κασσκαρέλη, αναπόφευκτα ανακλήθηκαν στη μνήμη του κάποια σημαδιακά για αυτόν γεγονότα. Τα οποία, πέρα από την προκληθείσα συγκινησιακή φόρτιση, του έδωσαν και την αφορμή να επαναλάβει, την εκτίμηση και τις θερμές ευχαριστίες του για την, εν τοις πράγμασι, προς αυτόν εκτίμηση των προ-μνημονευθέντων προγόνων του βιογραφούμενου διπλωμάτη.

Πράγματι, ο γράφων γυρίζοντας τον χρόνο κάποιες δεκαετίες πίσω, θυμήθηκε:

• Το μακρινό 1967, τότε που η αείμνηστη Κική Λαμπρινοπούλου-Γαρουφαλιά. γιαγιά του Πρέσβη επί Τιμή κ. Β. Κασκαρέλη, στον «Παντοκράτορα» με την ευλογία του αείμνηστου Παπακώστα, παρέστη ως μάρτυρας(κουμπάρα) στο μυστήριο του γάμου με τη συμβία του Σεβαστή Σούκη, και αργότερα που η κόρη της Μαρίτσα Κασκαρέλη παρέθεσε προς τιμή των νεόνυμφων δείπνο στο οποίο συμμετείχαν τα μέλη της οικογένειάς της.

•Όπως και τον Ιούλιο του 1968, τότε που ο αείμνηστος καθηγητής Μαιευτικής Διονύσιος Κασκαρέλης, πατέρας του σημερινού υπηρεσιακού ΥΠΕΞ, εκεί στο Πρότυπο Μαιευτήριο Αθηνών, «ξεγέννησε» με «Καισαρική» τη σύζυγό μου Σεβαστή που ήταν έγκυος στην αγαπημένη μας (+)Τζένη και τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο του 1972 τότε που ο ίδιος στο «Αρεταίειο» με παρόμοια επέμβαση βοήθησε να έρθει στον κόσμο ο Κώστας μας.

•Αλλά εντονότερα(ο γράφων) θυμήθηκε τον Μάρτιο του 1979, τότε που ως ειδικός συμβολαιογραφικός πληρεξούσιος του αείμνηστου Πέτρου Γαρουφαλιά, μεταβίβαζε την κινητή και ακίνητη περιουσία του στον Σύλλογο «Σκουφάς» και μετέπειτα, ως άτυπος επιτηρητής για την καλή εκτέλεση των όρων του συν-υπογραφέντος δωρητηρίου, κατά επανάληψη συναντιόνταν και συζητούσε τόσο με την αείμνηστη Μαριάνθη Γαρουφαλιά –χήρα του δωρητή όσο και την ανεψιά του Μαρία-Κασκαρέλη.

• Ωστόσο εκείνο που αναπολεί με βαθιά συγκίνηση, είναι η ιδιαίτερη ικανοποίηση που αισθάνθηκε, όταν επί προεδρίας του αείμνηστου Β. Καρατσώλη, ήταν αυτός που έπεισε τις πιο πάνω να μην ανακαλέσουν τη δωρεά προς τον «Σκουφά» και εντεύθεν να την δωρίσουν στα «Ελέη», όπως ύστερα από κακή πληροφόρηση είχαν αποφασίσει επικαλούμενες την αθέτηση κάποιων όρων του δωρητηρίου από την πλευρά του δωρεοδόχου ιστορικού συλλόγου.

• Όπως επίσης, θυμήθηκε το σοβαρό εκείνο «επεισόδιο» που παρά λίγο να στοιχίσει στον «Σκουφά» την απώλεια της δωρεάς του Π. Γαρουφαλιά. Ήταν τότε που ο γράφων από κοινού με τους αείμνηστους Γιάννη Τσούτσινο και Κώστα Βάγια στις αλλεπάλληλες συναντήσεις τους με τον μεγάλο δωρητή στην Αθήνα καταφέραμε να τον αποτρέψουμε να δωρίσει την περιουσία του στο «Ίδρυμα Φρόντζου Πολιτεία» στα Γιάννενα, αντί στον «Σκουφά», όπως, δυστυχώς νωρίτερα εν θερμώ είχε αποφασίσει.

Η αιτία να αλλάξει γνώμη ο Π.Γ ήταν η εν θερμώ αντίδραση στα όσα τραγικά συνέβησαν με πρωταγωνιστές κάποιους φανατικούς τοπικούς κομματικούς ινστρούχτορες της τότε αντιπολιτεύσεως. Οι οποίοι σε εκείνη την ταραχώδη Γενική Συνέλευση των μελών του συλλόγου (σ.σ, περί τα τέλη του 78), όχι μόνο, αρνήθηκαν την αποδοχή τη επίμαχης δωρεάς αλλά με ακατανόμαστες φράσεις καθύβρισαν τον δωρητή, ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε τα συμβάντα, αν και εξ' ιδιοσυγκρασίας ψύχραιμος ταράχτηκε, και πήρε ανάποδες κατά το κοινώς λεγόμενο. Και ήταν ο γράφων που την επομένη άκουγε πρώτος τον αείμνηστο Πέτρο Γαρουφαλιά να του λέει οργισμένος στο τηλέφωνο: «Αντώνη έμαθα τι έγινε χθες στον Σκουφά… τέλος η δωρεά θα πάει στον Φρόντζο». Και τότε ήταν επόμενο για τους διοικούντες τον "Σκουφά" να σημάνει συναγερμός…

Ένας δεύτερος ακόμη λόγος να συνταχθεί το παρόν άρθρο, είναι η πεποίθησή του γράφοντος ότι το άνοιγμα και η χρήση νέων διαύλων επικοινωνίας- και σε ορισμένες περιπτώσεις η αναβάθμιση κάποιων παλαιότερων-, των εδώ ιθυνόντων με Αρτινές στην καταγωγή εμβληματικές προσωπικότητες του παντοδύναμου κράτους των Αθηνών, ήταν και πάντα θα είναι προς το συμφέρον του γενέθλιου τόπου και των Αρτινών γενικότερα.

Επάνω σε αυτό ακριβώς, ο ίδιος «στήριξε» την προ ετών πρότασή του για την παρουσίαση του προαναφερθέντος βιβλίου του κ. Β. Κασκαρέλη στον «Σκουφά». Ώστε, με αφορμή την εδώ παρουσία μιας διεθνώς αναγνωρισμένης προσωπικότητες, με ισχυρές γενεαλογικές Αρτινές ρίζες, .αλλά και με ιδιαίτερη συναισθηματική ευαισθησία απέναντι στον ιστορικό σύλλογο (σ.σ, του κ. Β.Κ ως προγόνου του δωρητή της σημαντικής περιουσίας του στον δωρεοδόχο «Σκουφά»), να διανοιχθεί ένας σημαντικός δίαυλος επικοινωνίας της Άρτας με την «Αθηνο-κεντρική Ελλάδα.»

Πόσω δε μάλλον όταν ο Πρέσβης επί Τιμή κ. Βασίλης Κασκαρέλης, από το 2013 είναι σύμβουλος του ΔΣ και μέλος της Εκτελεστικής Διοίκησης του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Και ο νοών, νοείτω….