Το βιβλίο αυτό αποτελείται από 47 σύντομα και ανεξάρτητα πεζά. Τα κείμενα αυτά συνδέονται μεταξύ τους χάρη στην κοινή τους σχέση με το κεντρικό πρόσωπο, με το όνομα «Λούκας» που κρύβεται κάποιος «Χούλιο», ο οποίος αφηγείται ιστορίες για τους αγαπημένους του πιανίστες, τις ζωές εκκεντρικών καλλιτεχνών, τα έθιμα ορισμένων αργεντινών οικογενειών, την αγάπη και τη φιλία.

Ο Λούκας και οι μελέτες του της καταναλωτικής κοινωνίας.

«Αφού η πρόοδος δεν - γνωρίζει - όρια, στην Ισπανία πωλούνται πακέτα με τριάντα δύο σπιρτόκουτα, καθένα απ΄ τα οποία αναπαριστά με έντονα χρώματα από ένα πιόνι σκακιού.

Αμέσως ένας επιτήδειος κύριος έριξε στην αγορά ένα κουτί με τριάντα δύο πιόνια του σκακιού που μπορούν και να χρησιμοποιηθούν ως φλιτζανάκια του καφέ, η άμεση αντίδραση του Bazar Dos Mundos ήταν να λανσάρει φλιτζανάκια του καφέ που προσφέρουν σε παχουλές κυρίες μια μεγάλη ποικιλία σκληρά σουτιέν, κατ’ ακολουθίαν του οποίου ο Ιβ Σεν Λοράν μόλις δημιούργησε ένα σουτιέν που επιτρέπει, απολύτως υποδηλωτικά, το σερβίρισμα δύο βραστών αβγών.

Είναι κρίμα που κανείς ως τώρα δε βρήκε μια νέα χρήση για τα βραστά αβγά, κι αυτό αποθαρρύνει όσους τα τρώνε με βαθείς αναστεναγμούς, έτσι διακόπτονται ορισμένες αλυσίδες ευτυχίας που παραμένουν αλυσίδες, και μάλιστα, ειρήσθω εν παρόδω, πανάκριβες».

Ο Λούκας παρωδεί θέματα λογοτεχνίας και κριτικής, στήνει πολιτικές αλληγορίες, μιλάει για τον έλεγχο της πληροφορίας, ανασυνθέτει έναν θρυμματισμένο «διάλογο χωρισμού», παρατηρεί με αμηχανία το σώμα του και τις αυθαίρετες, ηχηρές λειτουργίες του, προσφέρει συμβουλές για το πώς να γυαλίσετε τα παπούτσια σας, να γράψετε ποιήματα, να δώσετε διαλέξεις, να κολυμπήσετε σε μια πισίνα με αλεύρι, στήνει σουρεαλιστικές και χιουμοριστικές σκηνογραφίες, κι όλα αυτά ενώ ο θάνατος διαβαίνει, σαν μελανό σύννεφο, πάνω από το κεφάλι του.

Ακούραστος ανατροπέας κανόνων, ασεβής, εχθρός της σοβαροφάνειας, ο συγγραφέας Χούλιο Κορτάσαρ, δεν έχει εξηγήσεις για το παράλογο της ζωής, αλλά μας δίνει ένα εγχειρίδιο κόντρα στη σοβαρότητα, παρά ένα βιβλίο μυθοπλασίας.

Ο Χούλιο Κορτάσαρ (Βρυξέλλες, 1914 – Παρίσι, 1984) είναι μείζων αργεντινός συγγραφέας, μαζί με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες και τον Ερνέστο Σάμπατο, και ασφαλώς ο σημαντικότερος της νοτιο-αμερικανικής διασποράς. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα (το « Κουτσό» θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα του 20ού αιώνα), ποιήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα.