Αναρτήθηκε στις:22-01-16 16:26

Συνέντευξη του Στέλιου Βισκαδουράκη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη


«Ο χρόνος που περνά από πάνω μας μάς χαρίζει συνεχώς εμπειρίες οποιουδήποτε τύπου»

Ο Στέλιος Βισκαδουράκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου κατοικεί μόνιμα. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική από μικρός, με τη γλυπτική και τη φωτογραφία. Αρθρογραφεί συστηματικά σε εφημερίδες και περιοδικά του Ηρακλείου. Λογοτεχνία γράφει από το 2002. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων «Στη ρωγμή του χρόνου» και πρόσφατα το μυθιστόρημα «Το ταγκό της βροχής» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.

ΕΡ. Από πότε ξεκινήσατε να γράφετε διηγήματα αλλά και μυθιστορήματα;
ΑΠ. Ξεκίνησα να γράφω το 2002. Ήμουν τριάντα εννέα ετών. Ήταν σε μια τοπική εφημερίδα, μετά από ένα τυχαίο γεγονός. Δεν ήξερα ότι μπορώ να χτίσω τη μια λέξη πάνω στην άλλη. Βεβαίως, υπήρξε μια λογική ανασφάλεια από μένα τον ίδιο, σχετικά με την παρουσία μου στον δημόσιο λόγο και χώρο. Μετά ήρθε απ' το κοινό η αποδοχή, τα βραβεία, ξεθάρρεψα.

ΕΡ. Τι είναι αυτό που σας κάνει να γράφετε και να εμπνέεστε; Μήπως η γραφή είναι ένα ασίγαστο πάθος;
ΑΠ. Ένα γεγονός κυρίως, που προκαλεί με κάποιο τρόπο τη φαντασία και την επιθυμία, μπορεί να με κάνει να εμπνευστώ και να εκφραστώ. Η γραφή, η ζωγραφική, η φωτογραφία, η γλυπτική ή οτιδήποτε άλλο, σε μένα ή σε οποιονδήποτε, μπορεί να λειτουργήσει ως όπλο έκφρασης. Το θέμα είναι, το συγκεκριμένο όπλο, να σου δίνει την ευκαιρία να πεις αυτό που θες.

ΕΡ. Πριν από λίγους μήνες εκδόθηκε το μυθιστόρημα «Το Τανγκό της Βροχής», από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Ποιος ήταν ο λόγος που το γράψατε;
ΑΠ. Μου πήρε πέντε χρόνια για να το γράψω, από το 2010. Είναι ιστορίες συνδεδεμένες με ένα γεγονός μιας μαγικής βροχής που κάθε σταγόνα της, περιέχει τον Θεό και μια ψυχή. Οι δώδεκα ιστορίες, εκτυλίσσονται μια βροχερή μέρα από τις 8:10 το πρωί έως τις 2:15 το μεσημέρι. Όποιον ήρωα αγγίζει η βροχή, μεταμορφώνει τις σκέψεις και τις πράξεις του προκαλώντας μια κάθαρση. Τα αίτια ενός βιβλίου μπορεί να είναι πολλά, συνειδητά ή ασυνείδητα. Η αφορμή, όμως, για "Το Τανγκό της Βροχής" δόθηκε ένα βροχερό πρωί στο τέλος του 2009, που είχα μικροστενοχώριες. Έβρεχε. Σήκωσα το κεφάλι στον ουρανό και είδα δυο σύννεφα σε διαφορετικές αποχρώσεις, σφιχταγκαλιασμένα, να χορεύουν ένα ουράνιο τανγκό. Έβγαλα το χέρι μου στη βροχή. Μόλις με άγγιξε, ένιωσα καλύτερα. Ξεκίνησα να γράφω τα διηγήματα στις αρχές του 2010.

ΕΡ. Όλοι οι ήρωές σας μοιάζουν σαν τα πρόσωπα που ζουν δίπλα μας. Μήπως η εμπειρία βοηθά στο πλάσιμο των χαρακτήρων κατά τη γραφή;
ΑΠ. Νομίζω ότι βοηθάει, πάρα πολύ. Ο χρόνος που περνά από πάνω μας, μας χαρίζει συνεχώς εμπειρίες οποιουδήποτε τύπου. Για έναν συγγραφέα, έναν ζωγράφο, έναν εκφραστή, γενικότερα, συναισθημάτων, είναι όπως την ελιά που χαρίζει δωρεάν τον καρπό της. Αν έχεις τη διάθεση και τη δύναμη, μπορείς να το προχωρήσεις, να παράξεις και λάδι.

ΕΡ. Η οικονομική κρίση επηρέασε και το αναγνωστικό κοινό. Συνεχίζει να διαβάζει ο μέσος αναγνώστης;
ΑΠ. Προσωπικά, θα ευχόμουν να μην είχαμε επηρεαστεί σε οτιδήποτε σημαντικό ή ασήμαντο από ετούτη εδώ την κρίση. Νομίζω, όμως, ότι έχει επηρεάσει αρνητικά τα πάντα και κυρίως την τάση να ονειρευόμαστε. Θα ευχόμουν το αντίθετο, μα νομίζω ότι ο μέσος αναγνώστης επηρεάστηκε, δεν διαβάζει όπως πρώτα. Όταν τίθεται θέμα θέρμανσης, ψωμιού και καθημερινής επιβίωσης, υπάρχει πρόβλημα παντού, ακόμα και στα όνειρα. Θέλει δύναμη το όνειρο. Μπορούμε να νικήσουμε αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμη μας, την ατομική και τη συνολική.

ΕΡ. Είναι η γραφή μια μορφή τέχνης που θα μπορέσει να δημιουργήσει πυρήνες αντίστασης για να ξυπνήσει ο αναγνώστης και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με άλλη ματιά;
ΑΠ. Όχι μόνο η γραφή. Οτιδήποτε μας κάνει να ονειρευόμαστε, να εμπνεόμαστε και να εκφραζόμαστε ευγενώς προς τον εαυτό μας και τους άλλους. Η ενίσχυση, πρωτίστως, της δημιουργίας, της αυτογνωσίας και της προσφοράς κάθε μορφής, μπορεί να είναι ένας πυρήνας αντίστασης. Επίσης, μην ξεχνάμε, ένα μέρος της ψυχής του Παγκόσμιου Πολιτισμού, γεννήθηκε εδώ. Κι όπως ξέρετε, για τους Έλληνες, η Ψυχή είναι αθάνατη.

ΕΡ. Μένετε στην επαρχία. Νομίζετε ότι το έργο των συγγραφέων που μένουν στην περιφέρεια δεν έχει ευρύτερη προβολή και αποδοχή από ότι αν έμεναν στα μεγάλα αστικά κέντρα;
ΑΠ. Νομίζω, σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να πει κάποιος ότι θα πρέπει να είσαι κοντά στην πηγή για να δράσεις, να κοιτάξεις και να πιεις το είδος του νερού που θα επιλέξεις. Όμως πρέπει να το πούμε, γιατί το βλέπουμε συνεχώς με αποδείξεις, ότι η επαρχία εδώ και καιρούς, δίνει εξαιρετικές ποιότητες και ποσότητες σε όλους τους τομείς έκφρασης και δημιουργίας, για να μην πω ότι αρχίζει να είναι και η βασική πηγή. Η ανάγκη του κέντρου μειώνεται παρ' όλο που, αλήθεια, η "ένταση", δεν παύει ποτέ να είναι το "κέντρο".

ΕΡ. Σήμερα βλέπουμε πολλούς νέους συγγραφείς να εκδίδουν μυθιστορήματα και ποιήματα. Όλες αυτές οι εκδόσεις βοηθούν να αναδειχτούν νέοι συγγραφείς και να ακουστούν νέες ιδέες;
ΑΠ. Σίγουρα βοηθούν και είναι πολύ ενθαρρυντικό. Έχουμε δει σπουδαίες δουλειές από νέους συγγραφείς. Υπάρχει, όμως, μια βασική γραμμή διαχωρισμού κάποιων πραγμάτων. Προσωπικά, νομίζω ότι όλος ο κόσμος πρέπει να γράφει και να εκφράζεται, γιατί η ατομική έκφραση ενισχύει την αυτογνωσία, τον ατομικό και τον συνολικό πολιτισμό. Άλλο, όμως, εκφράζομαι γράφοντας, κι άλλο εκδίδω. Δεν συνδέονται απολύτως ποιοτικά και τα δύο. Η παρουσία ενός δημιουργού στον δημόσιο χώρο, πρέπει να εμπεριέχει αυστηρή αυτοκριτική και αλήθεια, καθώς και άμεση απόρριψη, αν χρειαστεί, του έργου του από τον ίδιο. Μην ξεχνάμε ότι ο ρόλος και η αισθητική άποψη του δημιουργού, ίσως παίξουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση άποψης στις σημερινές νέες γενιές. Εδώ, οφείλω να πω μια προσωπική άποψη, υπάρχει πληθώρα εκδόσεων και δεν είναι όλες καλές. Πρέπει να βάζουμε λίγο νερό στο κρασί μας πριν εκδώσουμε ή το προσπαθήσουμε και κυρίως, να μην τοποθετούμε μπροστά μας έναν καθρέπτη που να γράφει με κεφαλαία γράμματα "ΕΓΩ". Το " ΕΓΩ " εκ των πραγμάτων υπάρχει, συνδέεται όμως απόλυτα με το "ΕΜΕΙΣ" και πρέπει να κατανοούμε την ποιότητα και την ποσότητα του παντρέματός τους. Τελικά όμως και πρωτίστως, όλα τα κρίνει ο χρόνος και το κοινό, κι αυτό είναι το καλύτερο και το δικαιότερο.

ΕΡ. Τι άλλο γράφετε την περίοδο αυτή; Και με τι άλλο ασχολείστε;
ΑΠ. Όπως καταλάβατε και με το "Τανγκό", γράφω αργά και θέλω να γράφω αργά για τον καλύτερο έλεγχο, την κατάθεση των σκέψεων και των ιστοριών μου. Έχω αρχίσει εδώ και καιρό την επεξεργασία του τρίτου βιβλίου μου. Συγχρόνως και ανάλογα με τη διάθεσή μου μπορώ να ζωγραφίζω, να φωτογραφίζω ή να κάνω οτιδήποτε με εκφράζει. Ξέρετε, πιστεύω ότι η έκφραση σ' έναν δημιουργό, είναι ένα πράγμα. Απλά, κάποιος φέρνει καλύτερο αποτέλεσμα εδώ, κάποιος άλλος εκεί. Σίγουρα, το αποτέλεσμα και η ποιότητά του, έχουν μεγάλη σημασία, όπως φυσικά και κάθε μορφή έκφρασης.

ΕΡ. Είστε από τους ανθρώπους που τους αρέσει να ονειρεύονται και να κάνουν σχέδια για το μέλλον;
ΑΠ. Νομίζω ναι. Έχει πολύ ενδιαφέρον να ονειρεύεσαι. Όχι μόνο σε αναζωογονεί, σε κάνει να ελπίζεις, αλλά σου δίνει κι ένα γερό έναυσμα να δημιουργήσεις νέα πράγματα.

ΕΡ. Ασχολείστε με το διαδίκτυο; Ποια είναι η γνώμη σας για τα ηλεκτρονικά περιοδικά;
ΑΠ. Δεν μπορώ να πω ότι ασχολούμαι πολύ, μόνο τα αναγκαία. Είναι μια τρομερή τεχνολογική διευκόλυνση. Συμφωνώ και επαυξάνω για την παραπάνω χρήση του. Μπορεί να σου δώσει πολλά, αρκεί να μάθεις να πετάς τα αχρείαστα. Ένα από τα ευγενή πράγματα που μπορείς να απολαύσεις, είναι και τα καλά, ηλεκτρονικά περιοδικά. Μπορώ να πω ότι στην πλειονότητά τους, έχουν να δώσουν σπουδαία πνευματικά προϊόντα και εξαιρετικές ποιότητες.

ΕΡ. Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες μας;
ΑΠ. Να δημιουργούν. Η δημιουργία σε οτιδήποτε, είναι συνυφασμένη με τη φύση του ανθρώπου. Εκτός τούτου, μπορεί να σε μάθει πράγματα που ουδέποτε πριν δεν τα είχες φανταστεί για τους άλλους, μα κυρίως, για τον εαυτό σου.




img

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ