Δεν πάει άλλο!
Τη δυσαρέσκεια για την πολιτική που τσακίζει ζωτικές ανάγκες του λαού, αλλά και τις μειωμένες προσδοκίες για τη χρονιά που ξεκίνησε, αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται αυτές τις μέρες με αφορμή την Πρωτοχρονιά.
Τρεις στους τέσσερις πιστεύουν ότι η ζωή τους δεν πρόκειται να βελτιωθεί το 2025, με τα στοιχειώδη να παραμένουν ζητούμενο για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία: Ζωή με αξιοπρέπεια, καλύτερο εισόδημα, δημόσιο σύστημα Υγείας που να μην είναι «πάμε κι όπου βγει», ποιοτικός ελεύθερος χρόνος.
Τίποτα από αυτά δεν βλέπει ο λαός, όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να παρουσιάσει τη μαγική εικόνα ότι οι μισθοί αυξάνονται, οι φόροι μειώνονται, η Υγεία αναβαθμίζεται και η ζωή βελτιώνεται.
Ούτε αλλάζουν τις προσδοκίες του οι διακηρύξεις των άλλων αστικών κομμάτων ότι διαθέτουν τάχα τη συνταγή για πιο «δίκαιη ανάπτυξη», καλύτερη «ανακατανομή του πλούτου» και «πιο αποτελεσματικό κράτος». Ολοι τους άλλωστε προσφέρουν απλόχερα συναίνεση σε στρατηγικές επιλογές και νόμους της κυβέρνησης.
Αν κάτι βελτιώνεται με βεβαιότητα από χρόνο σε χρόνο, είναι οι επιδόσεις των μεγάλων επιχειρήσεων στο ταμπλό του χρηματιστηρίου, με την κερδοφορία τους να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενσωματώνοντας το σύνολο της αντεργατικής και αντιλαϊκής νομοθεσίας όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, που κάνει λάστιχο τη ζωή και τη δουλειά του λαού.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με τις προβλέψεις των αστικών επιτελείων για την πορεία της οικονομίας και τη «γεωπολιτική αστάθεια», που τους δυσκολεύει ακόμα περισσότερο να πουλήσουν το παραμύθι για «φως στο τούνελ».
Στα δημοσιεύματα για τη χρονιά που μόλις ξεκίνησε κυριαρχούν οι τίτλοι για τα αδιέξοδα της ευρωπαϊκής και ειδικά της γερμανικής οικονομίας, που δεν δείχνει να ανακάμπτει από την ύφεση και «καθηλώνει σαν μολυβένιο βάρος» τους οικονομικούς δείκτες της ΕΕ.
Βαραίνουν οι αναλύσεις για την περαιτέρω υποχώρηση του «επιχειρηματικού κλίματος», την αύξηση των πτωχεύσεων, τις πιθανές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία από τυχόν δασμούς των ΗΠΑ ή από τον ενεργειακό ανταγωνισμό που οξύνεται, μετά και τη διακοπή των ροών ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Ουκρανίας.
Κυριαρχεί η αβεβαιότητα για τις εξελίξεις στα μέτωπα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που κλιμακώνεται, αλλά και οι δονήσεις που προκαλεί ο πόλεμος, σε συνδυασμό με τις ενδείξεις μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης στο πολιτικό σύστημα μεγάλων οικονομιών, που μοιάζει με κινούμενη άμμο. Μιλάμε δηλαδή για την τέλεια καταιγίδα, που αποκαλύπτει το πλήρες αδιέξοδο του σάπιου καπιταλισμού.
Βασίλης Ζιώβας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ