Μία ελιά φυτεύτηκε το Σάββατο 23 Νοεμβρίου στις 4 το απόγευμα στη Μνήμη της Χάρις Καλιακάτσου στο Παραποτάμιο Πάρκο της Άρτας που τόσο αγάπησε, προκειμένου να θυμίζει σε όλους μας τη φωτεινή προσωπικότητα της Χάρις για την οποία όλοι είχαν ένα καλό λόγο να πουν με την θλίψη να κυριαρχεί αλλά και την ελπίδα, που έφυγε από τη ζωή τόσο νωρίς και τόσο άδικα.
Η Δενδροφύτευση Μνήμης για την Χάρις, η Δενδροφύτευση Ζωής, υλοποιήθηκε από τους Φίλους του Παραποτάμιου Πάρκου Άρτας και τη συνδρομή της υπηρεσίας Πρασίνου του Δήμου Αρταίων.
Ο Διαχειριστής της Ομάδας των Φίλων του Παραποτάμιου Πάρκου της Άρτας κ. Βασίλης Ζιώβας μεταξύ άλλων ανέφερε: Η ημέρα της δενδροφύτευσης είναι πολύ ιδιαίτερη διότι όσοι βρεθήκαμε εδώ ήρθαμε να τιμήσουμε την Χάρις Καλιακάτσου μέλος των Φίλων του Παραποτάμιου Πάρκου που στο λίγο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα για όσους από τους φίλους που την γνωρίσαμε από κοντά, έδωσε πραγματικά ένα στίγμα έντονης δράσης. Το σημείο που βρεθήκαμε για να συναντηθούμε έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα: Διότι είναι το σημείο διεκδίκησης αποκατάστασης της ράμπας στη οποία η ίδια έφερνε συχνά τη φίλη που αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα. Έκανε γνωστό την συνάντηση με το Δήμαρχο Αρταίων Χριστόφορο Σιαφάκα ο οποίος ήρθε και επί τόπου αφού είναι ένα αίτημα βασικό να γίνει η ράμπα με καλύτερες προδιαγραφές. Μία ελιά που θα φυτέψουμε, την επιλέξαμε για πολλούς λόγους!
Στο σημείο οι Φίλοι του Πάρκου τοποθέτησαν και μία πλακέτα με ένα δίστιχο του Γιάννη Ρίτσου το οποίο γράφει: «Κοριτσάκι, μεγάλα μάτια τι μεγάλα, σε ποιο ουρανό χαμογελάς τι βλέπεις πίσω από τα μάτια μας;». Εις ανάμνησιν της Χάρις».
Εκ μέρους της οικογένειας η εξαδέλφη της Βένη Κατσαντά ανέφερε: «Ο μεγάλος ζωγράφος μας Γιάννης Τσαρούχης είχε πει κάποτε πως, «η αγάπη η πραγματική είναι όπως αγαπάς την μοναξιά σου, όχι όπως αγαπάς και περιμένεις κάποιος να σου ανταποδώσει κάτι». Ακόμη πιο παλιά όμως, στην περίφημη Προς Κορινθίους Α’ επιστολή, του Αποστόλου Παύλου, διαβάζουμε τα ακόλουθα: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται, δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει». Αν εγκύψει κάποιος στα δύο αυτά κείμενα δε θα δυσκολευτεί να διακρίνει τη «φιγούρα» της Χάρις που σχηματίζεται μέσα από τις λέξεις. Γιατί μπορεί να ήταν πάρα πολλά, όμως πάνω απ’ όλα ήταν ένα πλάσμα που η ψυχή της ήταν πλημμυρισμένη από αγάπη, δοτικότητα και ενσυναίσθηση. Αυτό το δέντρο που θα μεγαλώνει στο πάρκο που τόσο αγάπησε θα ‘χει γερές ρίζες και θα μεγαλώσει γρήγορα γιατί θα ποτίζεται από τη δική σας αγάπη. Αν κάποια μέρα λοιπόν ψάχνετε την Χάρις, μη τη ζητάτε στα γκρίζα σύννεφα του Αρτινού ουρανού, ούτε στα φύλλα που σκορπούν στου φθινοπώρου τον βοριά. Αν κάποιο ανοιξιάτικο βράδυ την αναζητήσετε, δε θα τη βρείτε στο φεγγαρόφωτο, ούτε στις φλόγες του τζακιού τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Μην πάτε άσκοπα στα σπίτια των πεθαμένων με την ελπίδα να την πετύχετε κάπου να βολτάρει. Η Χάρις είναι μέσα μας, την κουβαλάμε παντού και θα ζει μέσα στις συζητήσεις και τις αναμνήσεις μας. Θα ναι πάντα εδώ, κι αυτό το δέντρο θα μάς θυμίζει όχι μόνο πόσο μας αγαπούσε, αλλά και πόσο την αγαπήσαμε».
Στην δενδροφύτευση παρευρέθηκε και μίλησε και η Δημοτική Σύμβουλος, Βάσω Αμπελογιάννη εκ μέρους της Ριζοσπαστικής Δημοτικής Αλλαγής αναφερόμενη στην κοινωνική δράση της Χάρις Καλιακάτσου και το πόσο αγαπημένη ήταν από όλους.
Βασίλης Ζιώβας