Καμία δεν είναι ελεύθερη μέχρι να είμαστε όλες!
Γράφει η Αγλαΐα Νάτσικα*
Από την αρχή του έτους μετράμε ήδη 13 γυναικοκτονίες και δεκάδες καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία.
Σχεδόν 1 στις 2 γυναίκες 18-74 ετών έχει βιώσει ενδοσυντροφική βία.
Σχεδόν 1 στις 2 έχει βιώσει σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας.
Σχεδόν 1 στις 3 έχει βιώσει σωματική βία είτε από σύντροφο ή από μη σύντροφο.
Πάνω από 1 στις 4 έχει βιώσει stalking.
Σχεδόν 1 στις 5 έχει βιώσει σεξουαλική βία είτε από σύντροφο ή από μη σύντροφο.
Αυτή είναι η αμείλικτη πραγματικότητα των αριθμών, όπως μαρτυρά έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών. Η βιωμένη πραγματικότητα καθιστά παραπάνω από αναγκαία την κατά πολύ καθυστερημένη τυποποίηση του εγκλήματος της γυναικοκτονίας στον Ποινικό Κώδικα.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ φέρει ακέραια τη βαριά πολιτική ευθύνη για αυτό. Όπως απολύτως αναγκαία είναι η προστασία και η λήψη ουσιαστικών μέτρων για την ψυχοκοινωνική και οικονομική στήριξη των παιδιών των θυμάτων γυναικοκτονιών από το κράτος.
Σήμερα η μέριμνα για αυτά είναι από ελάχιστη ως ανύπαρκτη.
Ταυτόχρονα, η εφαρμογή του προβληματικού νόμου για τη συνεπιμέλεια, η υποβάθμιση -σε βαθμό οριακής κατάργησης- της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η αναιμική εφαρμογή της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και η απαξίωση των τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας της Ελληνικής Αστυνομίας διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά δυσμενές και ασφυκτικό πλαίσιο για όλες.
Σκεφτείτε ότι ζούμε σε μια χώρα:
-που είδαμε έκπληκτες, μια γυναίκα να δολοφονείται έξω από ένα Αστυνομικό Τμήμα.
-όπου η εκδηλωμένη προσπάθεια συγκάλυψης αυτών των περιστατικών από τις Αστυνομικές και Δικαστικές Αρχές, όπως η υπόθεση trafficking της Ε. στην Ηλιούπολη και η υπόθεση του 12χρονου κοριτσιού από τον Κολωνό, επιβεβαιώνει την αδιαφορία των αρχών.
-που το σύστημα που υπηρετεί την Κυβέρνηση ανέχεται την έμφυλη βία και ξεπλένει βιαστές και κακοποιητές.
-που η έμφυλη βία, σε όλες τις εκφράσεις, εμφανίζεται στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά.
Εμείς θα επιμένουμε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να στεκόμαστε αλληλέγγυες η μία στην άλλη. Κάθε μέρα θα δυναμώνουμε τις φωνές μας. Καμία μόνη. (*15900 τηλεφωνική γραμμή SOS).
Από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Νέα Υόρκη ως την Παλαιστίνη και το Ιράν, γυναίκες και θηλυκότητες καταπιέζονται και κινδυνεύουν από τα χέρια που οπλίζει η πατριαρχία. Ο αγώνας μας είναι διαθεματικός, ταξικός, συμπεριληπτικός και αντιπολεμικός.
Λέμε ως εδώ!
Απαιτούμε ισότητα, ελευθερία, συμπερίληψη και ασφάλεια για κάθε μία από εμάς.
Για κάθε κορίτσι, για κάθε γυναίκα, για κάθε θηλυκότητα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Καμία δεν είναι ελεύθερη μέχρι να είμαστε όλες!
*Αγλαΐα Νάτσικα, συντονίστρια Νέας Αριστεράς Άρτας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ