Αφιερωμένη σε μια σπουδαία μορφή του τόπου μας τον Βασίλη Γκανιάτσα ήταν η εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Λαογραφικός Όμιλος «Τα Τζουμέρκα» στο υπαίθριο Βασιλικό Θέατρο Βλαχέρνας Άρτας το περασμένο Σάββατο.
Ο Λαογραφικός Όμιλος ανακήρυξε τον Β. Γκανιάτσα επίτιμο πρόεδρο ύστερα από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Σε αυτή την όμορφη και συγκινητική εκδήλωση ο Λαογραφικός Όμιλος τίμησε τον Βασίλη ο οποίος αφιέρωσε την ζωή του στην καταγραφή της ζώσας παράδοσης και του λαϊκού πολιτισμού καθώς αποτύπωσε με τον φακό του και την κάμερά του την ζωή και τις ομορφιές της φύσης.
Η Σοφία Κασελούρη στην ομιλία της, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής: «Τον Βασίλη τον γνωρίζουν οι πέτρες, τα κακοτράχαλα βουνά τον αναγνωρίζουν τα γεφύρια, τα δάση, τα πουλιά, οι στάνες, τα ζώα, τα φυτά, οι θάλασσες, ο άνεμος, οι βροχές και τα χιόνια. Μα πάνω απ’ όλα τον λατρεύουν οι χιλιάδες θαυμαστές του και φίλοι του. Όσες φορές ασχολήθηκα και όσες επιχείρησα να γράψω για τον Βασίλη Γκανιάτσα, αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο του πολιτισμού ένιωθα πως ήταν φτωχά τα γραπτά μου. Σήμερα θα αφιερώσω αυτή την καταγραφή σ’ αυτή την σπουδαία μορφή γνωρίζοντας ότι για άλλη μια φορά θα προσκρούσω στην μετριοφροσύνη του Βασίλη.
Για αρκετά χρόνια συνεργάσθηκα άψογα με αυτόν τον άνθρωπο, τον φωτογράφο, τον κινηματογραφιστή, τον καταγραφέα αλλά και δημοσιογράφο θα έλεγα της μεγάλης αυτής τέχνης που αφήνει άφωνους χιλιάδες ακροατές και θεατές στις αμέτρητες παρουσίας των έργων του.
Μάλιστα το πρώτο μου τηλεοπτικό ρεπορτάζ το έκανα όταν με τον Βασίλη ανεβήκαμε στο ιστορικό μας Γεφύρι μετά την αναστήλωσή του που δόθηκε στην κυκλοφορία των πεζών το 1993 και μου έδωσε το μικρόφωνο και μου είπε: “Μίλα!”. “Τι λες Βασίλη πρέπει να προετοιμασθώ” του είπα. “Ή μιλάς” μου είπε “ή σε πετάω κάτω”, χαριτολογώντας βέβαια. Υπάκουσα διότι είχα εμπιστοσύνη ότι θα τα καταφέρω. Κι έτσι ακολούθησαν εκατοντάδες ρεπορτάζ τόσο με τον Art TV όσο και με τον Αχελώο TV.
Επτά τζιπ χάλασε ο Βασίλης για την δουλειά που λάτρεψε από μικρός. Μια περιουσία ξόδεψε στα μηχανήματα όπως κάμερες, οθόνες, τσιπάκια, κονσόλες, μικρόφωνα και άλλα απαραίτητα υλικά για την μεγάλη του αγάπη. Πολύς κόσμος έφαγε ψωμί από τα χέρια του Βασίλη.
Σπουδαία και διαχρονική η φιλία σε όλα τα επίπεδα του Βασίλη με τον πρόεδρο και δάσκαλο του Λαογραφικού Ομίλου “Τα Τζουμέρκα” τον Σπύρο Νεραϊδιώτη. Πάντως εμένα ένα μου έμεινε. Ότι ο ένας θαυμάζει τον άλλον.
Ο Βασίλης είναι ιδρυτικό μέλος του Λαογραφικού Ομίλου από το 2000 κι επειδή ξεκινήσαμε από το μηδέν προσφέρθηκε να δώσει χρηματικό ποσό για το ξεκίνημα του Ομίλου μας. Ο Βασίλης βοήθησε τον Σύλλογό μας είτε με φωτογραφικό υλικό είτε με διαφημιστικό μέσω του ART FM 103,1. Ήταν δε πάντα χορηγός επικοινωνίας σε όλες τις εκδηλώσεις μας.
Όταν ο Βασίλης έβγαζε φωτογραφίες στα χορευτικά τον Σπύρο Νεραϊδιώτη ξεκίνησε και η συνεργασία τους με το ραδιόφωνο με την ίδρυση του σταθμού. Με τον Βασίλη ο Σπύρος Νεραϊδιώτης έχει συνεργασθεί για την επιμέλεια ντοκιμαντέρ στην Νεράιδα Θεοδωριάνων και αλλού».
Η Ρία Χρηστίδη, χορεύτρια του Ομίλου και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων διάβασε το κείμενο της ανακήρυξης του Βασίλη Γκανιάτσα ως επίτιμου προέδρου του Λαογραφικού Ομίλου «Τα Τζουμέρκα» και ο πρόεδρος του ίδιου Ομίλου τού απένειμε τον τίτλο σε πάπυρο. Παράλληλα του παρέδωσε και αναμνηστική πλακέτα για την προσφορά του στον λαϊκό πολιτισμό.
Ο Ανδρέας Λάμπρου αρχηγός του χορευτικού τμήματος και φροντιστής παρέδωσε στον Βασίλη Γκανιάτσα μια υπέροχη προσωπογραφία του ίδιου δίπλα στην κάμερά του, μεγάλων διαστάσεων.
Ο Βασίλης Γκανιάτσας φανερά συγκινημένος ευχαρίστησε τον πρόεδρο του Ομίλου Σπύρο Νεραϊδιώτη και τους παρευρισκόμενους καθώς και το χορευτικό που χόρεψε τραγούδια και χορούς της Ηπείρου.
Ο Βασίλης Γκανιάτσας γεννήθηκε στο χωριό των Ραδοβυζίων Άρτας μέσα σε ένα καλύβι και μετά τη δίνη του εμφυλίου πολέμου και τα πολύ δύσκολα χρόνια βρέθηκε από μικρό παιδία στην Άρτα με τους γονείς του και τα έξι αδέρφια του, σε απόλυτη φτώχεια όπως και πολλοί άλλοι τότε.
Η μητέρα του εργάσθηκε ως πλύστρα και ο Βασίλης άρχισε από μικρός να εργάζεται για τον βιοπορισμό της οικογένειας. Οι συγκυρίες και η τύχη τον έκαναν να βρεθεί στον χώρο του κινηματογράφου, που όπως λέει ο ίδιος του έδειξε και του έμαθε την ζωή με τις αξίες της! Λόγω ανάγκης δεν σπούδασε (αν και θα έλεγα ότι την είχα την εξυπνάδα), αλλά η ζωή κάνει τα δικά της και έτσι μετά την ενηλικίωσή του που υπηρέτησε στον στρατό βρέθηκε στο κινηματογραφικό του τμήμα που ιδρύθηκε τότε με σκοπό να λειτουργήσει τηλεοπτικό σταθμό.
Έτσι στον σταθμό του στρατού Τ.Ε.Δ. (Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων) ο Βασίλης ήταν ένας από τους απασχολούμενους εκεί ως οπερατέρ. Ξεχώρισε γρήγορα για τις ικανότητές του και του ανέθεσαν να κινηματογραφεί τις περιοδείες του βασιλιά Κωνσταντίνου. Έτσι ένα επαρχιωτόπουλο βρέθηκε να γυρίζει σε όλη την Ελλάδα και αποκόμισε εμπειρία και καταξίωση. Ήταν ένας από αυτούς που δείχνει η ταινία του Νίκου Περάκη «Λούφα και Παραλλαγή». Μετά το έτος 1967 γύρισε πάλι στην Άρτα από αγάπη για τον τόπο και την οικογένειά του. Εργάσθηκε ως μηχανικός προβολής στον κινηματογράφο «Παλλάς» και το έτος 1972 πήρε την εκμετάλλευση του κινηματογράφου μαζί με τα αδέλφια του που τον λειτούργησαν αξιοπρεπώς μέχρι το 1993. Παράλληλα, άνοιξαν μαζί με τα αδέλφια του την αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και μοτοσικλετών Suzuki. Έτσι, αφού πλέον είχε την οικονομική άνεση, το 1975 άνοιξε το φωτογραφείο στην Β. Πύρρου που λειτουργεί ακόμη και σήμερα. Ξεκίνησε εντυπωσιακά με το έγχρωμο εργαστήριο που τότε ήταν στη μόδα. Καταξιώθηκε γρήγορα στην επαγγελματική και εμπορική φωτογραφία. Παράλληλα, άρχισε να κάνει αυτό που του άρεσε, να καταγράφει με τις φωτογραφίες και τις ταινίες του την περιοχή μας, την φύση, τους ανθρώπους, τα λαϊκά δρώμενα, τα πανηγύρια, την παράδοση, τα μνημεία μας, τα χωριά μας και πολλά ιστορικά θέματα.
Σε όλη αυτή την δράση τον οδήγησε το ένστικτό του και η αγάπη του για τον τόπο. Δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ και όπως λέει και ο ίδιος η καλύτερη αμοιβή είναι η γνωριμία του με όλους αυτούς τους απλούς ανθρώπους του μόχθου. Από τους ψαράδες του Αμβρακικού μέχρι τους κτηνοτρόφους των Τζουμέρκων και της Πίνδου, τόπο που τον λάτρεψε και του αφοσιώθηκε κυριολεκτικά!
Πρωτοπόρος σε πολλά ο Βασίλης, το 1984 που έγινε στην Θεσσαλονίκη η πρώτη έκθεση τουρισμού «Philoxenia» με δική του πρωτοβουλία βρέθηκε εκεί με φωτογραφίες από την Άρτα και με περίπτερο που ξεχώρισε. Συνέχισε με πάθος αυτή την καταγραφή του όπου μας και ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά. Πραγματοποίησε πολλές εκθέσεις φωτογραφίας και προβολές ντοκιμαντέρ από τον τόπο μας ακόμη και στις φυλακές Κορυδαλλού. Τα ντοκιμαντέρ του Βασίλη είναι πολλά τόσο ιστορικού όσο και λαογραφικού περιεχομένου.
Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να παρουσιάσω και τον πιστό κάμεραμαν τον Γιάννη Σιαφάκα που ακολουθεί τον Βασίλη Γκανιάτσα πολλά χρόνια μέχρι σήμερα.
Το αρχείο του κ. Βασίλη είναι μεγάλο και ενδιαφέρον και πολλά από τα θέματά του χάθηκαν γιατί άλλαξε ο τρόπος ζωής. Το 1983 πρωτοστάτησε για την διάσωση του γεφυριού της Άρτας και γι’ αυτό βραβεύθηκε από τον Δήμο Αρταίων. Το έτος 1988 λειτούργησε τον ραδιοφωνικό σταθμό ART FM 103,1, τον καλύτερο της πόλης. Και το 1992 λειτούργησε τον τηλεοπτικό σταθμό ART TV.
Παθιασμένος και ακούραστος με ό,τι ασχολήθηκε ήθελε το καλύτερο. Συνεχίζει ο Βασίλης να είναι τελειομανής! Όπως λέει ο τόπος μας είναι ο ωραιότερος της Ελλάδας. Η ικανοποίησή του είναι η μεγάλη αναγνωρισιμότητα και εκτίμηση από τους απλούς ανθρώπους. Βραβεύθηκε από διάφορους Συλλόγους και Αδελφότητες και επίσης βραβεύθηκε από τον Σύλλογο «ΣΚΟΥΦΑΣ» αλλά το καλύτερο βραβείο για τον Βασίλη είναι η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου!
Ο Βασίλης έχει δύο υπέροχα παιδιά, τον Άρη και την Αφροδίτη που ενώ σπούδασαν διαφορετικά τελείως αντικείμενα συνεχίζουν με απόλυτη επιτυχία την δουλειά του φωτογράφου. Όσους ανθρώπους φωτογράφισε στις εργασίες τους τούς έχει χαρίσει τις φωτογραφίες. Προσπαθεί με επιμέλεια να οργανώσει το αρχείο του από φωτογραφίες και κινηματογραφικές λήψεις και οργανώνει μουσείο φωτογραφικό και κινηματογραφικό ώστε να βλέπουν οι νεότεροι πως έβγαινε η φωτογραφία στον σκοτεινό θάλαμο!
Το έτος 1999 με προτροπή και σε συνεργασία με τον αείμνηστο δήμαρχο Αρταίων Κώστα Βάγια λειτούργησε τον δημοτικό κινηματογράφο «Ορφέα» για τρία χρόνια αφιλοκερδώς! Βασίλη η Άρτα σε ευγνωμονεί.