Στην πόλη μας, που συνεχίζει να βιώνει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και της ερήμωσης του Νομού Άρτας, γίνεται αυτές τις ημέρες το σύστριγγλο για την γκρίζα πέτρα, το ξερίζωμα των λίγων δέντρων (Μονοπλιό), τα… αντιαρματικά παγκάκια στην οδό Σκουφά.
(Τέτοια συστάδα από τσιμεντένια μπλοκ δεν υπάρχουν ούτε μπροστά από την αμερικάνικη πρεσβεία στη Β.Σοφίας η οποία, υποτίθεται, κινδυνεύει από επίθεση και προστατεύεται με εμπόδια από μπετόν-αρμέ).
Όσοι ενέκριναν αυτή την ασχήμια στην πόλη, η οποία –παράλληλα- είναι και επικίνδυνη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (πρόσβαση σε πυροσβεστική, αστυνομία, πολιτική προστασία κ.α.), προσφέρονται τώρα να διορθώσουν τα κακά… μπετά. Βλέπετε στην Άρτα, όσοι σήμερα ασκούν Διοίκηση και εκείνοι που κάνουν κριτική προέρχονται από την ίδια συντηρητική μήτρα: το ίδιο ψηφοδέλτιο της οπισθοδρόμησης…
Όμως η οργιάζουσα φύση και οι καματεροί άνθρωποι διαψεύδουν τους ασχημονούντες!
Με την ευκαιρία λοιπόν, η Άρτα είναι χάρμα ιδέσθαι. Και όσοι επιλέξουν να την επισκεφθούν με αφορμή τις αργίες του Πάσχα, θα αποζημιωθούν. Μόνη η ευωδιά από τις ανθισμένες πορτοκαλιές και το βούισμα των μελισσών είναι ένα ποίημα. Γιατί εδώ τα αρώματα δεν προσφέρονται σε μικρά μπουκάλια…
Αλλά, γιατί η… έκπληξη για την Σκουφά; Πριν εγκριθεί η ασχήμια του open mall, η «ιθύνουσα τάξη» που ευθύνεται για την απουσία προοπτικής της Άρτας, είχε δώσει δείγματα γραφής με τον αύλειο χώρο της Αγίας Θεοδώρας. Όπου ξήλωσαν το δάπεδο από την τοπική πέτρα Κορφουβουνίου και τοποθέτησαν τα γκρίζα πλακάκια.
Τότε φωνάξαμε: «γιατί ένα τόσο σπουδαίο βυζαντινό μνημείο να έχει γκρίζο πλακάκι»; «Πώς ταιριάζει όλο αυτό με το κεραμίδι, τα κιονόκρανα του αρχαίου Πρυτανείου και την κοκκινωπή πέτρα της λιθοδομής;». Αλλά δεν εισακουστήκαμε.
Τώρα μας λεν για τροποποιήσεις επί της Σκουφά…
Αλλά, φαίνεται ότι αυτό που πρυτάνευσε στο Open Mall είναι μόνο τα κονδύλια. Τα οποία, απ ότι αποδεικνύεται, δεν διαχειρίστηκαν αποτελεσματικά για τον Τόπο μας.
Τα Open Mall υποτίθεται ότι σχεδιαστήκαν για:
-την αναβάθμιση του δημόσιου χώρου,
-την μετατροπή της πόλης σε έξυπνη,
-την εγκατάσταση συστημάτων βιώσιμης κινητικότητας.
Στο σχέδιο που υλοποιείται τώρα κυριαρχεί ο όγκος του μπετόν. Πιθανόν για να δυσκολέψει σε λίγο καιρό όσους… σκάψουν ξανά την Σκουφά για να περάσουν το δίκτυο Φυσικού Αερίου!
Εκτός και εάν η… ανακαίνιση της οδού Σκουφά έγινε για την ευκολία του έτοιμου πλάνου. Στο οποίο εντάχθηκαν δεκάδες άλλες πόλεις στην Ελλάδα. Βάλαμε δηλαδή και εμείς έναν ήδη λειτουργικό πεζόδρομο, ελλείψει σχεδίου για την πόλη και το Νομό.
Γιατί επί της ουσίας, και παρά τα παχιά λόγια, τίποτε δεν προχωρά: ούτε το Ξενία, ούτε το λυόμενο θέατρο στο Κάστρο, ούτε η αναμόρφωση της Σκουφά. Κυρίως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την διευθέτηση της κοίτης του Αράχθου, την ανάπτυξη της πόλης στο παραποτάμιο μέτωπο.
Δεν γίνεται το παραμικρό για τη βιωσιμότητα του Νομού και την προοπτική του.
Μόνο μεγαλόστομες διακηρύξεις και, μετά την αστοχία, κροκοδείλια δάκρια. Γιατί μένουν απούλητα τα πορτοκάλια, κλείνει το στρατόπεδο ή μετακινούνται στα Γιάννενα οι πανεπιστημιακές σχολές. Γι’αυτό φεύγουν και ξενιτεύονται τα παιδιά μας, γι’ αυτό δεν επενδύει κανείς στην Άρτα…
Μόνο που τα πράγματα έφθασαν στο απροχώρητο. Το κλειστό σύστημα μικροσυμφερόντων στόμωσε.
Η Άρτα δεν είναι ούτε οι πλάκες της Σκουφά, ούτε η ασφαλτόστρωση μέσα στους μπαξέδες…
Θέλει παραγωγικό σχέδιο που θα σέβεται τον πολίτη και επαγγελματία, θα ενισχύσει την αειφορία, θα καταστήσει τον τόπο μας προορισμό, θα κάνει την πατρίδα μας βιώσιμη.