Γ. Νικητιάδης
Εκδόσεις Ψυχογιός 2015 - σελ.142
Αιτία της συγγραφής αυτού του βιβλίου, από τον π. υπουργό Γιώργο Νικητιάδη, ήταν η πεποίθησή του ότι ο τρόπος ανάδειξης των βουλευτών στο Εθνικό Κοινοβούλιο της χώρας με σταυρό προτίμησης, οδηγούσε σε πλήρη απαξίωση της πολιτικής, σε υποβιβασμό της αξιοπρέπειας του ατόμου και σε συμπεριφορές που δεν τιμούσαν τον πολιτισμό μας. Ο σταυρός προτίμησης, σύμφωνα με τον συγγραφέα, ενισχύει το σύστημα πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολίτη και πολιτικού, καθιστά τον πολιτικό έρμαιο της οικονομικής και μιντιακής εξουσίας τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο. Αντί οι βουλευτές να αφιερώνουν χρόνο σε δημιουργικό έργο, αφιερώνουν χιλιάδες ώρες, για την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προώθηση αιτημάτων. Το σύστημα αυτό θα έπρεπε να καταπολεμηθεί και να εξαφανιστεί από τους πολιτικούς, αντίθετα γιγαντώνεται. Το σύστημα αυτό επιβιώνει επειδή βολεύει όσους δε θα είχαν τύχη και νόημα ύπαρξης σε μια πολιτεία που θα απαιτούσε οι καλύτεροι να αναδεικνύονται με βάση την ικανότητά τους να βοηθούν συνολικώς την πατρίδα, το Έθνος και τον λαό και όχι τη δυνατότητά τους και την «καπατσοσύνη» τους να εξυπηρετούν τους ψηφοφόρους τους. Είναι το ίδιο το σύστημα που βολεύει και όσα παρασιτικά και αεριτζίδικα συμφέροντα επιδιώκουν να έχουμε βουλευτές χωρίς φωνή, εξαρτημένους οικονομικώς από αυτά. Το σύστημα του σταυρού προτίμησης είναι η μήτρα της πελατειακής συναλλαγής και πολιτική γάγγραινα.
Την ίδια ώρα ο πολίτης αναγκάζεται να επιβιώνει μέσα στο φαύλο αυτό σύστημα, το οποίο τον υποχρεώνει να ζητάει παρέμβαση ακόμη και για τα πλέον αυτονόητα θέματα, όπως: η είσοδος σε ένα νοσοκομείο, η διασφάλιση ενός καλού γιατρού, η επιλογή περιοχής όπου θα υπηρετήσει ο στρατιώτης, η μετάθεση ενός δημοσίου υπαλλήλου και βεβαίως, το κορυφαίο, η εύρεση εργασίας. Όλα αυτά κρατάνε τους Έλληνες και τις Ελληνίδες εγκλωβισμένους σε ένα σύστημα διακυβέρνησης, που πρέπει να εξαλειφθεί.
Το βιβλίο αυτό θέλει να συμβάλει κατά το μέτρο των δυνατοτήτων, στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης και να καθιερωθεί ο κατάλογος(λίστα) και η θεσμοθέτηση τουλάχιστον 180 μονοεδρικών περιφερειών για την εκλογή των εκπροσώπων του Έθνους στη Βουλή των Ελλήνων.
Το βιβλίο περιέχει εύστοχες απόψεις του Γιώργου Νικητιάδη, αλλά και πρόσφορες εναλλακτικές προτάσεις, προκειμένου να πεισθεί το πολιτικό σύστημα να προχωρήσει επιτέλους σε μια μείζονα μεταρρυθμιστική τομή, την οποία ο συγγραφέας την συνδέει ευθέως με ένα συνολικότερο προοδευτικό εκσυγχρονισμό του πολιτικού μας συστήματος.
Ο Γιώργος Νικητιάδης γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Υόρκη, από γονείς µετανάστες. Κατάγεται από τη Νίσυρο της Δωδεκανήσου. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κω και στη συνέχεια σπούδασε στη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του το 1976. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ως φοιτητής της Νοµικής Σχολής συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα αναπτύσσοντας δραστηριότητα στις καταλήψεις της Νοµικής Σχολής και στο Πολυτεχνείο. Το 1976 µετέβη στις ΗΠΑ για µεταπτυχιακές σπουδές. Έλαβε πτυχίο LLM (Master's) από το Πανεπιστήµιο της Νέας Υόρκης στις ∆ιεθνείς Σχέσεις, στην Εγκληµατολογία και τη Σωφρονιστική. Επανερχόµενος στην Ελλάδα το 1981, άρχισε να ασκεί δικηγορία και σήµερα είναι δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω. Ο Γιώργος Νικητιάδης είναι από τα ιδρυτικά µέλη του ΠΑΣΟΚ. Την περίοδο 2001-2002 διατέλεσε Γενικός Γραµµατέας ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης και Αποκέντρωσης. Παραιτήθηκε για να πολιτευθεί στη Δωδεκάνησο και στις εθνικές εκλογές του 2007 εξελέγη πρώτος σε σταυρούς βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ. Επανεξελέγη βουλευτής στις εθνικές εκλογές του 2009. Από τον Μάιο του 2010 έως τον Ιούνιο του 2012 διετέλεσε υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού Παραμεθόριος, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη Δωδεκάνησο.
Κώστας Τραχανάς