Η Λεϊλί Μαάλ είναι μια όμορφη ανύπαντρη μητέρα, μιγάδα με τρία υπέροχα παιδιά. Την Μπαμπύ, τον Αλφά και τον Τιντιάν. Η Μπαμπύ είναι είκοσι δύο χρονών και έχει πάρει πτυχίο ψυχολογίας, ο Αλφά είναι δεκαέξι χρονών και είναι ένας καταφερτζής, που θέλει να στήσει ένα δίκτυο διακίνησης παράνομων μεταναστών και ο Τριντιάν είναι δέκα χρονών.

Η μετανάστρια Λεϊλί ,ζούσε στην περιφέρεια ο Μπους -ντι-Ρον, στο Πορ-ντε Μπουκ της Μασσαλίας, είναι μια από τις εκατοντάδες μητέρες που αγωνίζονται να μεγαλώσουν την οικογένειά τους, να βρουν ένα σπίτι, μια δουλειά, να βρουν ένα τρόπο να βγάλουν τον μήνα. Οι μετανάστες εργαζόμενοι αποτελούσαν μια κατακερματισμένη διεθνή. Μια λεία που μπορούσε πολύ εύκολα να πέσει θύμα εκμετάλλευσης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι αόρατοι. Από τη στιγμή που παραμένουνε φαντάσματα, αλλά οι δρόμοι των μεγάλων πόλεων είναι καθαροί το πρωί, οι κάδοι απορριμμάτων είναι άδειοι και τα παράθυρα των ουρανοξυστών λάμπουν. Από τη στιγμή που, με το που φέγγει ο ήλιος, τα παράσιτα αυτά, που χωρίς αυτά κανένα οικοσύστημα δεν θα μπορούσε να επιβιώσει, επιστρέφουν στο λαγούμι τους…

Η Λεϊλί Μαάλ είναι όμορφη, έξυπνη, σπινθηροβόλα, ζωντανή, αφοπλιστικά ευρηματική. Ήταν όμως ειλικρινής;

Η Λεϊλί Μαάλ μεγάλωσε στο Σεγκού μια μικρή πόλη διακόσια χιλιόμετρα από το Μπαμακό, στο Μάλι, κοντά στο μεγάλο ποταμό Νίγηρα, στην υποσαχάρια Αφρική. Μετά από μεγάλη προσπάθεια, πολλές περιπέτειες και αλλεπάλληλους βιασμούς, αν και είχε τυφλωθεί στα δεκατρία της χρόνια, κατόρθωσε να διασχίσει την Μεσόγειο, με την βοήθεια ενός δικτύου διακίνησης παράνομων μεταναστών και αφού πλήρωσε πολλά χρήματα στους λαθρέμπορους, έφτασε πρώτα στη Σικελία και μετά στη Μασσαλία.

Όμως δεν είναι μια ευτυχισμένη οικογένεια. Είναι μια κακή μητέρα. Τα τρία παιδιά της είναι καταδικασμένα. Η μόνη της ελπίδα είναι ότι ένα από αυτά, ίσως το ένα από αυτά, θα καταφέρει να γλιτώσει από το ξόρκι…

Η κατάρα της ήταν που θέλησε να πλησιάσει την ευτυχία…

Ούτε η τύφλωση, ούτε η πορνεία υπήρξαν για την Λεϊλί τα χειρότερα χρόνια…

Η Λεϊλί της αρέσει να διηγείται την ιστορία της.

Ξέρει να γοητεύει και να την εμπιστεύονται οι γείτονες της, τα παιδιά της, οι αστυνομικοί. Πώς θα μπορούσαν όλοι αυτοί να υποψιαστούν ότι έχουν πέσει θύματα της τέλειας πλεκτάνης της;

Πρέπει να προστατέψει το μυστικό της…

Αυτή είναι η ιστορία της…

Η παράνομη ζωή της…

Μια σάγκα της οικογένειας Μαάλ, που θα καταλήξει σε τραγωδία…

Κανείς δεν είναι αθώος σε αυτή την ιστορία…

Ένας φόνος, του Φρανσουά Βαλιονί, αρκετά υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας Vogelzug. Η εταιρεία αυτή παρείχε βοήθεια και προστασία σε πρόσφυγες και μετανάστες. Τα κεντρικά της γραφεία βρίσκονταν στη Μασσαλία, αλλά υπήρχαν υποκαταστήματα σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου. Συνεργαζόταν με τα τελωνεία, την αστυνομία, τους πολιτικούς και την Frontex, τον ευρωπαϊκό οργανισμό διαχείρισης των συνόρων.

Ένα μαντίλι με σχέδιο κουκουβάγιας, που κάλυπτε τα μεγαλύτερο μέρος του προσώπου του κοριτσιού. Δεμένα μάτια. Κομμένες φλέβες. Η δολοφόνος, πριν κόψει τις φλέβες των καρπών του θύματος, του πήρε αίμα με ένα ειδικό κιτ. Σε ένα δωμάτιο ενός ξενοδοχείου Red Corner. Ένα πολύ όμορφο κορίτσι, νέα, ψηλή, λεπτή, με σκούρο δέρμα μιγάδας…

Αναλαμβάνουν την υπόθεση της δολοφονίας, η Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφαλείας της Γαλλίας, ο διοικητής της αστυνομίας Πέταρ Βελίκα και υπαστυνόμος Ζουλό Φλόρες. Ο Ζουλό Φλόρες ανακαλύπτει ότι πριν να συναντηθεί ο Βαλιονί με την δολοφόνο ,ανταλλάσσαν μηνύματα στον υπολογιστή και το ψευδώνυμο της κοπέλας στο φέισμπουκ, ήταν Μπαμπί13.

Τι ρόλο παίζει αυτή η ιστορία αιμοληψίας; Μήπως ένα τεστ πατρότητας; Διότι ο Φρανσουά Βαλιονί, είχε σπείρει παιδιά σε κάθε προσφυγικό καταυλισμό του πλανήτη, αν και ήταν παντρεμένος με δύο παιδιά.

Ένα κακό προαίσθημα ψιθύριζε στους αστυνομικούς ότι το κορίτσι αυτό θα συνέχιζε να χτυπάει, να σκοτώνει, να χύνει αίμα. Μέχρι να βρει αυτόν που έψαχνε…

Όταν σκοτώνεται με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια τελετουργία ο Ζαν-Λου Κουρτουά, που εργαζόταν και αυτός στην οργάνωση Vogelzug,οι δύο αστυνομικοί αρχίζουν να αντιλαμβάνονται και να προσδιορίζουν πλέον την δολοφόνο. Μια μηχανορραφία ,για τους φόνους περίτεχνα σχεδιασμένους ,για ένα σατανικό μηχανισμό στημένο με σχολαστικότητα από μία δολοφόνο κρυμμένη κάτω από πολλαπλές ταυτότητες.

Δεμένα χέρια. Φλέβες κομμένες στον καρπό. Η δολοφόνος πήρα πάλι αίμα με ειδικό κιτ. Η δολοφονία έγινε στο ξενοδοχείο Red Corner του Ντουμπάι. Ένα πολύ όμορφο κορίτσι, νέα, ψηλή, λεπτή, με σκούρο δέρμα μιγάδας, που επικοινωνούσε στο φέισμπουκ με το θύμα ,με το ψευδώνυμο Φαλίν 95…

Η Φαλίν 95 και η Μαπμπί13 φαίνονταν κι οι δύο εξίσου όμορφες. Τα δίδυμα νεανικά κορμιά δύο μιγάδων.

Είναι το ίδιο πρόσωπο η Μπαμπί13 και η Φαλίν 95 ή ήταν δύο γυναίκες οι δολοφόνοι;

Η ντελικάτη Μπαμπύ, με το ανοιχτόχρωμο δέρμα της μιγάδας, ήταν ένα λουλούδι της ερήμου και της άμμου, αλλά πολύ εύθραυστο όμως να μεγαλώσει στην έρημο;

Μήπως η Μπαμπύ έψαχνε να βρει τον πατέρα της;

Ποιος ήταν ο Αντίλ Ζαϊρί, δούλευε σε μια οργάνωση που βοηθούσε πρόσφυγες ή ήταν ένας άθλιος διακινητής μεταναστών χωρίς χαρτιά;

Γιατί κάποιος να δολοφονήσει τον Φρανσουά Βαλιονί και τον Ζαν-Λου Κουρτουά;

Για ποιο λόγο ο δολοφόνος να πάρει αίμα από τα θύματα;

Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στις δολοφονίες και την οργάνωση Vogelzug;

Τι περιείχε το κόκκινο σημειωματάριο της Λεϊλί;

Ποιος ήταν ο θησαυρός της Λεϊλί;

Υπάρχει θησαυρός χωρίς κατάρα;

Ήταν η Λεϊλί μια μάνα κουράγιο που είχε περάσει τα πάνδεινα ή όλα ήταν φαινομενικά και σκηνοθετημένα;

Ήταν ο θησαυρός εκεί όπου βρίσκονταν οι ρίζες της οικογένειας Μαάλ;

Τι περιείχε μια τσάντα Adidas;

Τι έκανε η Λεϊλί με το βερβερικό μαχαίρι;

Τι ήταν οι περίφημες κυπραίες, τα κοχύλια;

Το κρώξιμο της κουκουβάγιας ήταν προάγγελος κινδύνου;

Τι σημαίνει το κόκκινο βραχιόλι, που φορούσανε στον καρπό οι μετανάστες χωρίς χαρτιά;

Τι έκανε ο Αλφά με το γιοτ Σεμπαστοπόλ;

Τι θα κάνει η πανέμορφη, εκθαμβωτική γαζέλα Φλερ με τον Γιαν Σεγκαλέν, στην Βηρυτό, υπεύθυνο εφοδιασμού του ομίλου Vogelzug; Θα τον σκοτώσει και αυτόν;

Αν η Λεϊλί Μαάλ γνώριζε τα θύματα ,ποιος είναι ο δεσμός ανάμεσα σε αυτήν και στη Vogelzug;

Τι θα συμβεί με το αφεντικό της Vogelzug, Ζουρντάν Μπλαν-Μαρτάν;

Κινδυνεύουν τα παιδιά της Λεϊλί, Μπαμπύ και Αλφά;

Η μόνη πραγματική γιατρειά στον πόνο είναι η εκδίκηση;

Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι οφείλουν να κάνουν πόλεμο, για να μπορούν οι άλλοι να ζουν ειρηνικά;

Με ποιους συνεργαζόταν το δίκτυο διακινητών των προσφύγων;

Γινόταν λαθρεμπόριο μεταναστών;

Είναι η Μεσόγειος θάλασσα ένα απέραντο νεκροταφείο;

Δεν υπάρχει θάλασσα που να μην διασχίζεται;

Στα ανοιχτά των νήσων Ζαφαρίν, λίγα μίλια έξω από τις μαροκινές ακτές καμιά δεκαπενταριά πνιγμένα κορμιά ψαρεύτηκαν από τα νερά, άλλα δέκα πτώματα ξεβράστηκαν στις ξέρες .Ένα καθημερινό δράμα στη Μεσόγειο. Ποιος θα ασχολιόταν τώρα με μερικά πτώματα μεταναστών, με πνιγμένους στη Μεσόγειο, με νεκρούς χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα, χαραγκά (παράνομοι μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική) που είχαν κάψει μέχρι και τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα; Ευρωπαϊκοί Αξιωματούχοι, οι οποίοι το μόνο που έκαναν, ήταν να κλείνουν τα μάτια. Οι διακινητές μεταναστών δούλευαν σε δίκτυα, απλωμένα παντού σαν ένα τεράστιο χταπόδι. Το τέλειο έγκλημα υπάρχει, δεν χρειάζεται δα κανένα μακιαβελικό σχέδιο, αρκεί απλώς να σκοτώνεις αόρατους ανθρώπους και να τους παίρνεις πριν τα λεφτά… Θέλει κουράγιο να φύγεις και να κινδυνεύσεις, να σε εξαφανίσουν, βιάσουν, ακρωτηριάσουν, σκοτώσουν στην απόπειρα να μην πεθάνεις χωρίς τουλάχιστον να προσπαθήσεις…

Δεν είναι εδώ το τέλος της ιστορίας .Ούτε καν η αρχή της…

Ένα σύγχρονο και συγκλονιστικό μυθιστόρημα.

Βασισμένο σε αληθινές ιστορίες είναι ένα λυρικό και αστυνομικό αριστούργημα, όπου ο ωμός ρεαλισμός συνδιαλέγεται με την οδύνη και την ελευθερία.

Είναι από τις περιπτώσεις που οποιοδήποτε σημείωμα πρέπει να καταλήγει ή να περιέχει τη σύσταση «μη μαρτυρήστε το τέλος».

Ο Μισέλ Μπισί γεννήθηκε στη Λουβιέρ της Γαλλίας το 1965. Είναι καθηγητής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν, όπου ηγείται ερευνητικού προγράμματος στο πλαίσιο του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών. Εργάζεται, επίσης, ως πολιτικός αναλυτής, με ειδίκευση στην εκλογική γεωγραφία.

Ξεκίνησε να γράφει λογοτεχνία στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το πρώτο του μυθιστόρημα εκδόθηκε το 2006. Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει πολυάριθμα βιβλία αγωνίας και μυστηρίου, τα οποία έχουν σημειώσει σημαντικές πωλήσεις. Θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους και εμπορικούς σύγχρονους Γάλλους συγγραφείς. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία αστυνομικής λογοτεχνίας αλλά και με βραβεία αναγνωστών. Βιβλία του κυκλοφορούν σε 35 χώρες.

Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν Το κόκκινο σημειωματάριο (2020) καθώς και Το κορίτσι της πτήσης 5403 και τα Τρία μαύρα νούφαρα, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα.