Βασικό στοιχείο της μεταρρύθμισης, που προτείνει και η επιτροπή Πισσαρίδη, είναι το εξής: Οι εισφορές που θα καταβάλλουν οι εργαζόμενοι δεν θα χρησιμοποιούνται για τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων, αλλά θα κεφαλαιοποιούνται στον νέο «κουμπαρά», ώστε να πληρωθούν οι δικές τους συντάξεις στο μέλλον. Το ύψος της νέας επικουρικής δεν θα εξαρτάται αποκλειστικά από τα έτη ασφάλισης του εργαζόμενου και τις συντάξιμες αποδοχές του, αλλά θα εξαρτάται και από την απόδοση του χαρτοφυλακίου του ατομικού λογαριασμού. Ο ασφαλισμένος θα μπορεί να επιλέγει μεταξύ επενδυτικής στρατηγικής χαμηλού, μεσαίου και υψηλού ρίσκου, ενώ θα μπορεί να αλλάζει τη βαθμίδα του χαρτοφυλακίου του, πιθανότατα κάθε τρία χρόνια. Η απουσία επιλογής επενδυτικού προϊόντος θα κατατάσσει αυτομάτως τον ασφαλισμένο στο πακέτο χαμηλού επενδυτικού ρίσκου.
Στο τραπέζι βρίσκεται και το ενδεχόμενο να θεσπιστούν δικλίδες ασφαλείας, ώστε η σύνταξη να μην υπολείπεται του κεφαλαίου που έχει συσσωρευτεί.