Παρόμοιες διατάξεις είχαν εισαχθεί το 2012 με τον Ν.4057/12 από την τότε κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ, αποκλείοντας τους αιρετούς από τα πειθαρχικά συμβούλια. Και τότε, η επιχειρηματολογία αλλά και οι προθέσεις ήταν ίδιες: στοχοποίηση των εργαζομένων και προσπάθεια φίμωσης κάθε αντίδρασης. Η σύγκλιση των πολιτικών κομμάτων που προωθούν αυτές τις αντιδημοκρατικές αλλαγές είναι φανερή.

Οι αλλαγές αυτές όχι μόνο δεν διασφαλίζουν τη δικαιοσύνη, τη «διαφάνεια» και την επιτάχυνση των διαδικασιών αλλά έχουν κύριο στόχο την ενίσχυση του αυταρχισμού και της αυθαιρεσίας. Η παρουσία των αιρετών, που εκλέγονται από τους εργαζόμενους, είναι κρίσιμη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, τη διασφάλιση ότι δεν θα κουκουλωθούν και δεν θα διαπράττονται «εν κρυπτώ» αδικίες. Η απομάκρυνσή τους θα καταργήσει κάθε ίχνος αντικειμενικότητας στις αποφάσεις των Πειθαρχικών Συμβουλίων.

Οι αλλαγές αυτές έρχονται ως συνέχεια της κλιμάκωσης του αυταρχισμού, των συνδικαλιστικών διώξεων όλων όσων αντιδρούν απέναντι στα χάλια που επικρατούν σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες, των συνδικάτων και των δημοσίων υπαλλήλων που αντιστέκονται στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παραπέρα εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών, στην υποστελέχωση των υπηρεσιών, που αποκαλύπτουν την αντιλαϊκή πολιτική, βάζουν εμπόδια με τη δράση τους στην υλοποίησή της.

• Οι εκπαιδευτικοί έχουν ήδη γίνει στόχος αυτής της πολιτικής. Οι άδικες παραπομπές εκατοντάδων στα πειθαρχικά συμβούλια, που συμμετείχαν σε νόμιμες απεργιακές κινητοποιήσεις που έχουν κηρύξει οι Ομοσπονδίες τους κατά της «αξιολόγησης», οι διώξεις για την έκφραση αλληλεγγύης σε λαούς που σφαγιάζονται (π.χ. η στοχοποίηση της εκπαιδευτικού στο 3ο Δ.Σ. Ταύρου για το καλλιτεχνικό έργο που δημιούργησε με τους μαθητές της για την Παλαιστίνη), η στοχοποίηση για τη συμμετοχή τους ενάντια στην πολιτική της κατηγοριοποίησης σχολείων και μαθητών (π.χ. της προέδρου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Θουκυδίδης» για τη συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις ενάντια στις εξετάσεις PISA) και τη διεκδίκηση ασφαλών συνθηκών εργασίας (π.χ. οι διώξεις εκπαιδευτικών στο 1ο Ειδικό Νηπιαγωγείο Πειραιά), είναι μόνο μερικά παραδείγματα του αυταρχισμού που προωθείται.

• Δημόσιοι υπάλληλοι αντιμετωπίζουν διώξεις επειδή ανέδειξαν προβλήματα ασφάλειας όπως για παράδειγμα νοσοκομειακοί που κατήγγειλαν ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό και αντιμετώπισαν πειθαρχικές διαδικασίες (π.χ. στο "Γ. Γεννηματάς" της Θεσσαλονίκης, νοσηλεύτρια παραπέμφθηκε επειδή μίλησε δημόσια για ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό ή πρόσφατα με το ατύχημα με το ασανσέρ στον Ερυθρό κ.α.).

• Υπάρχουν συνδικαλιστικές διώξεις σε μια σειρά Δήμους και δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. στο Δήμο Αθηναίων συνάδελφος παραπέμφθηκε επειδή κατήγγειλε την ανάθεση έργων καθαριότητας σε ιδιωτικές εταιρείες, με αμφίβολους όρους ή διώξεις για καταγγελίες διαφθοράς στο Υπ. Ανάπτυξης, στο Κτηματολόγιο κλπ).

•

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης εντάσσονται σε μια συνολική στρατηγική φίμωσης, όπου το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: «Μη μιλάτε, μη διαμαρτύρεστε, γιατί θα τιμωρηθείτε».

Χρειάζεται περισσό θράσος να μιλάει η κυβέρνηση για δίκαιη απονομή της δικαιοσύνης, όταν την ίδια στιγμή το κράτος και τα στελέχη του αρνούνται να εφαρμόσουν μέχρι και σήμερα τις ίδιες τις δικαστικές αποφάσεις. Για παράδειγμα ενώ υπάρχουν πάμπολλες αποφάσεις Διοικητικών Εφετείων που δικαιώνουν τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς για τη μονιμοποίησή τους, το Υπουργείο Παιδείας αρνείται πεισματικά να τις εφαρμόσει.

Ή όταν έχουμε να κάνουμε με πιο τρανταχτά παραδείγματα όπως η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, η επιβολή προστίμου λιγότερου και από μια παράβαση του Κ.Ο.Κ. σε αστυνομικούς που άφησαν μπροστά στα μάτια τους να δολοφονηθεί μια νέα κοπέλα έξω από το Α.Τ. Αγίων Αναργύρων, ή παλιότερα, η καθυστέρηση 5.5 χρόνων της δίκης της Χ.Α. γιατί δεν έβρισκαν μια αίθουσα για να γίνει το δικαστήριο.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και στα σωματεία του δημοσίου να καταγγείλουν αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές. Να υψώσουμε το ανάστημά μας. Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και της συνδικαλιστικής δράσης είναι ζήτημα επιβίωσης για όλους μας.

• Την άμεση απόσυρση των αλλαγών στη σύνθεση και λειτουργία των Πειθαρχικών Συμβουλίων. Τη διατήρηση και ενίσχυση της παρουσίας αιρετών στα πειθαρχικά συμβούλια. Η επιτάχυνση των διαδικασιών δεν εμποδίζεται από τους αιρετούς.

• Να παρθούν πίσω όλες οι διώξεις των εργαζομένων που σχετίζονται με τη συνδικαλιστική δράση.

• Να σταματήσουν όλες οι άδικες διώξεις και η στοχοποίηση των εργαζομένων και των σωματείων τους.

Η επίθεση αυτή δεν πρέπει να περάσει. Όλοι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε τον αυταρχισμό και να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μας».